بارش شهابی جوزایی
بارش شهابی جوزایی نوعی دیگر از رویدادهای بارش شهابی هستند که در آنها منشا ذرات برخورد کننده با جو زمین بقایایی از یک سیارک هستند. برخلاف ستارههای دنبالهدار، این سیارک دنبالهداری خاموش است که تاکنون دانشمندان نتوانستهاند اطلاعات زیادی از ماهیت و چگونگی سوختن ذرات آن به دست بیاورند.
کانون بارش در بارش شهابی جوزایی صور فلکی جوزا است و شهابها در امتداد مسیر خود به این کانون میرسند؛ به همین دلیل این رویداد را به این نام میشناسند. بارش شهابی جوزایی در فصل پاییز رخ میدهد، در آذرماه این بارشها آغاز میشوند و به اوج خود میرسند.
با توجه به رخداد بارش شهابی جوزایی در فصل سرد و احتمال بالای ابری بودن آسمان، بعضی شبها تنها شهابهای پرنور دیده میشوند؛ اما شدت بارش شهابی جوزایی بالا است و اگر در محلی مناسب قرار بگیرید، امکان تماشای ۱۰۰ شهاب در هر ساعت را خواهید داشت. از این رویداد با عنوان آخرین پدیده نجومی سال یاد میشود.
علاقهمندان به رویدادهای نجوم و ستارهشناسی برای تماشای بارشهای شهابی به مناطق مناسب میروند. بهترین مکان برای رصد بارش شهابی منطقههایی با میدان دید وسیع و آلودگی نوری محدود هستند. مناطق کوهستانی و شهرهای با ساختمانهای بلند مناسب برای رصد بارشهای شهابی نیستند.
کویرهای ایران بهترین گزینه برای تماشای بارش شهابی به شمار میروند. این مناطق بهدلیل زاویه دید گسترده و هوای پاک و صاف، امکان تماشای این پدیده را با بالاترین وضوح میسر میکنند. هرچه آسمان تاریکتر باشد و آلودگیهای نوری کمتری به چشم بخورد نیز بارش شهابی را با کیفیت بیشتر خواهید دید.